De week is druk en vol. Even niets moeten, tot jezelf komen en geïnspireerd raken is dan erg belangrijk. Elke zaterdagochtend is er ‘Frisse lucht’. Een stiltewandeling waarin we de rust opzoeken aan de groene randen van de stad.
Afgelopen zaterdag was het letterlijk een frisse neus halen want het is al behoorlijk koud aan het worden. Al wandelend door Park Immerloo genoten we in stilte van de schoonheid van de natuur: de grote witte berkenbomen, het uitgestrekte water, de kleuren van de bladeren, een roofvogel die zijn vleugels uitstrekt en de bomen die sierlijk in het midden van een weide staan.
Heel veel mensen zijn bezig zich voor te bereiden voor het leven in plaats van het leven te leven.
We zitten midden in de herfst en de bomen zijn hun bladeren aan het loslaten. Een symbolisch proces van sterven. Afgelopen dinsdag was het allerzielen; waar traditioneel de doden herdacht worden. Deze wandeling hebben we dan ook nagedacht over de dood. Niet de dood als einde, maar de dood als uitnodiging naar vrijheid.
De volgende tekst werd gedeeld. Een tekst om op te kauwen en later nog eens terug te lezen:
De dood als een uitnodiging naar vrijheid
(…) Het is mogelijk om onze angst voor de dood te overstijgen. Als je leert om niet bang te zijn voor je eigen dood, dan realiseer je dat je nergens anders bang voor hoeft te zijn. De dood onder ogen zien kan je een enorme vrijheid geven. Het kan je bewust maken van de urgentie van de tijd die je hier op aarde hebt. (…) Heel veel mensen zijn bezig zich voor te bereiden voor het leven in plaats van het leven te leven. Je krijgt echter maar een kans. Je hebt één reis door het leven; geen enkel moment kan je overdoen en geen enkele voetstap kan je opnieuw zetten. Het lijkt er op dat we bedoeld zijn om alles wat tot ons komt volledig te leven. Aan de andere kant van het leven is de aanwezigheid van de dood. Als je je leven volledig leeft, dan heeft de dood geen macht over je. De dood zal niet meer destructief en negatief voor je zijn. De dood kan dan een moment van bevrijding voor je worden, een bevrijding naar de diepste schatten van je eigen natuur, een volledig binnengaan in de tempel van je ziel. Als het je lukt om de dingen los te laten, dan leer je om gedurende je leven te sterven aan kleine dingen. Als je leert om dingen los te laten, dan komt er een grote vrijgevigheid, openheid en ruimte in je leven.
Anam Cara, John O’Donohue, p. 265-265
Wat raakt jou in deze tekst? Voor mij is dit een tekst die veel betekent en die mij inspireert en helpt om dingen los te laten waarin ik krampachtig geluk zoek. Ik hoef niet bang te zijn; God geeft mij het leven, alles is er al! Ik mag leren sterven aan mijzelf, en God zal mij oprichten.
Deze wandeling dachten we hier over na. Hemelsbreed is een plek die samen wil zoeken naar de betekenis van geloof. Wil je meezoeken en je laten inspireren. Voel je welkom om eens langs te komen bij een van onze activiteiten: zoals bijvoorbeeld deze wandelingen.