Terugblik op het traject ‘het goede leven’
In juni organiseerde Hemelsbreed in samenwerking met studenten van de Hogeschool Arnhem Nijmegen (HAN) het traject ‘het goede leven’. Vier interactieve avonden waarin we samen in gesprek gingen over verschillende aspecten van het goede leven.
Twaalf mensen deden mee; variërend van jong tot oud en met uiteenlopende achtergronden en interesses. We vonden elkaar in de zoektocht naar het goede leven. Hierbij lieten we ons inspireren door ‘het kleine boekje van het goede leven’ van Anselm Grün. Een bijzonder boekje dat op een open en frisse manier inzichten uit de filosofie, psychologie en spiritualiteit combineert.
De eerste avond startten we met de thema’s gelukzoekers en geborgenheid. Het ging over wat het betekent om vrij te zijn van alle dwang en druk om iets te bereiken, over of dat überhaupt mogelijk is en hoe dat er dan zou uitzien? Bijzondere gesprekken waarin we van elkaar konden leren en we ons spiegelden aan de woorden van Anselm Grün.
In de avonden daarna ging het onder andere over aandacht hebben, liefde, loslaten en persoonlijke moed. Het was bijzonder om te zien dat het bespreken van deze thema’s helpt om dingen die in je leven spelen te kunnen plaatsen in perspectief en je regelmatig de bevestiging geven dat je op de goede weg bent.
Daarnaast vond ik het mooi om te zien hoe we in vier avonden elkaar leerden kennen en er een positieve sfeer ontstond waarin al iets van het goede leven zichtbaar werd. Het nadenken en reflecteren uitte zich in met elkaar het goede leven zijn.
Angel schreef naar aanleiding van dit traject het volgende gedicht. Een gedicht dat heel mooi verwoordt wat een impact deze avonden hebben gehad.
Samen zitten we allemaal in een kring.
De kring die ons verbindt, die ons samenbrengt en die ons inspireert.
De kring van kwetsbaarheid en openstellen.
De kring die ons kracht geeft.
Ik kijk naar de gezichten om mij heen.
De een nadenkend, de ander rustig, de ander geraakt.
Wat is het toch mooi om te ervaren dat we in ons anders zijn
eigenlijk ook hetzelfde zijn.
Ons lijf is maar een omhulsel.
Het is onze ziel die spreekt.
We spreken als mensen soms een andere taal terwijl we soms
hetzelfde bedoelen.
Iedereen heeft leed maar ook geluk, hoop en moed.
Ik vind jullie stuk voor stuk prachtig.
Allemaal op jullie eigen manier.
Wat een kracht om hier te komen en wat een kracht om jezelf
te laten zien.
Het vergt moed om jezelf zo open te stellen.
Ik vind dat jullie hierin allemaal geslaagd zijn.
En dat alleen al geeft reden voor een feestje.
Angel
