Bij sommige mensen die wij ontmoeten in ons leven ervaren we iets speciaals. Bijvoorbeeld onze oma, een goede vriend, of vul maar in. Iemand bij wie je graag wilt zijn. Iemand die jou begrijpt, oog voor je heeft, of die op zo’n manier in het leven staat, dat het je inspireert. Diegene laat je iets essentieels van het leven zien.
Als we aan de discipelen zouden kunnen vragen wie dat voor hen zou zijn, zouden ze zeer waarschijnlijk Jezus noemen. Jezus was bij uitstek iemand bij wie mensen graag wouden zijn. Ze luisterden graag naar wat hij te vertellen had. Jezus ging liefdevol om met de mensen om hem heen, hij was voor veel mensen een voorbeeld. Jezus liet iets essentieels van het leven zien. Hij weerspiegelde iets van God.
“Ik voel me verloren als ik jou moet verliezen. En je mag nog niet sterven want ik kan je niet missen”
In deze online Paasmeeting luisterden we naar het lied ‘door de wind’* van Stef Bos, opgenomen voor het Passion Project. In dit lied komt heel sterk naar voren wat het is om iemand te verliezen die je zo erg bewondert. Je wilt diegene niet kwijt, je wilt altijd bij diegene zijn. En zo verloren zullen de discipelen zich hebben gevoeld toen Jezus toch stierf. Misschien net zoals wij iemand kunnen missen die iets essentieels van het leven liet zien.
Maar het lied gaat verder:
“Door de wind
Door de regen
Dwars door alles heen
Al zit alles me tegen
Door jou ben ik nooit alleen”
Jezus staat op uit de dood. Dwars door alles heen. Zelfs door de dood heen, als alles tegenzit. Daar staat Jezus weer op. Daar waar alle hoop verloren was, laat Jezus zien dat er hoop is. En Hij laat ons zien dat we niet alleen zijn, maar dat wij die hoop ook in ons mogen dragen. Want Jezus bleef niet, hij ging weer weg, maar liet wel zijn Geest achter. En zo zijn wij niet alleen, maar mogen wij ook in de geest van Jezus verder leven, en mogen wij net zoals Jezus iets gaan reflecteren van God.